İnsanların parasal sorunları muhakkak ki en
büyük sorun.
Ancak insanların
parasal sorunlarının, başına gelenlerin ve
birçok olayların, kendi yanlış tercihlerinden ve yetinme duygusunun
olmayışından kaynaklandığını bilmemekte olmalarındandır.
Mutlu insanlara
ve geçmişte mutlu olduğumuz zamanlara bir baktığımızda, genellikle parasal imkânlarımızın
az olmasına rağmen, mutlu olmamızın sebeplerinin başında, içinde bulunduğumuz imkânlardan
yetindiğimizin olduğunu görürüz.
Ne zaman
yetinmemeye, ne zaman daha fazlasını çalışmadan istemeye, ne zaman başkalarının
imkânlarını kıskanmaya başladık mutluluğumuz eksilmeye başladı.
Bilmedik
kendimize kötülük yaptığımızı. Bilmedik mutlu olmanın yollarını kapatmaya
başladığımızı.
Bilemedik rızık
ve ömür Allah’ın garantisindedir.
Bizden daha güç
durumda olanları görmedik.
İstemeye
geldiklerinde vermedik.
Allah versin
dedik.
Oysa ki, elimizdeki ihtiyacımızdan fazlasını
dağıtıp, dağıtmayacağımızı kontrol için Allah tarafından gönderilmişti, o
isteyen.
Daha fazlasını,
daha fazlasını kazanmak için her yolu mubah saydık.
Verilenin fazlasını, paylaşmayı, enayilik
saydık.
Ticaretimizde,
mesleğimizde çok kazanmak için, her tür yolu denedik, yetmedi; hile ile hurda
ile siyasetin içine girersek, Devlet den nemalanmamız, çok daha kolay olur
dedik.
Kul hakkı nedir,
haram, helal ne demek, öğrenmedik.
Temiz insanları vitrinimize koyduk,
seçildik. Onları da, onları sevenleri de, kullandık. Aldattık.
Makamlara geldik.
Geldiğimiz
makamlarda, haksız kazanma ve devleti milleti dolandırma çeteleri kurduk. Adına
şirketleşme dedik. Siyasi örgütlenme dedik. Ticaret dedik. Sadece kendimizi
aldattık.
Bizden öncekiler
kazandı, sıra bize geldi dedik. İyi insanları vitrine koyduğumuz için ya da Allah
tarafından denenmek için o makamlara geldiğimizi düşünmedik.
Kötü örnekleri,
örnek aldık. Oysa ki bu hem bizim, hem de bizi seçenlerin sınavı idi, düşünemedik.
Bu yaptığımız yanlışlar zinciri içinde, çok paraların sahibi
de olduk, Zengin de olduk. Ama mutlu olamadık. Bir yanımız hep eksik oldu.
Bizim asıl
sorunumuz parasal sorun değildi aslında, İnsanlık sorunu idi, Ahlak sorunu idi,
vicdan ve inanç sorunu idi bilemedik.
Kendimize,
milletimize çevremize ve bizi örnek alan geleceğimize, çocuklarımıza kötü örnek
olduğumuzu bilemedik. Kendimiz mutlu olamadığımız gibi onların geleceklerini
yediğimizi de düşünemedik.
Sonuç ne
biliyor musunuz okuyan dostlarım? Bu dünyada haksız olarak kazandığımız her şey,
Hem bu dünyada ki mutluluğumuzu, hem de öbür taraftaki huzurumuzun sonunu
hazırlıyordu bilemedik.
2020-07-03 Mehmet Kızılaslan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder